Onze psychologische blauwdruk

Dermatoglyfen in de hand maakt aspecten van je karakter zichtbaar.

 

De huid van de binnenzijde van onze handen en voetzolen is heel bijzonder. Want wanneer we deze, zeker die van de hand, goed bekijken zien we dat het een totaal andere structuur heeft dan bijvoorbeeld die van je arm.

Deze huidstructuur bestaat uit ragfijne richeltjes, de zogenaamde “papillaire richeltjes” en worden dermatoglyfen genoemd. Ze lopen min of meer evenwijdig aan elkaar en vormen herkenbare patronen zoals driehoeken, lussen, bogen of kransen.

Dermatoglyfen zijn erfelijk bepaald, uniek en bij de geboorte al aanwezig. Gedurende je hele leven veranderen ze niet meer.

 

Dermatoglyfie is de studie van de dermatoglyfen en van de hierdoor in onze handen gevormde huidpatronen. Deze studie is één van de specialismen van de Handleeskunde. 

 

De naam ervan is afgeleid van het Griekse dermatoglyfen waarin derma staat voor huid en glyfen voor insnijdingen. Deze empirische wetenschap is nog vrij jong (begin 19e eeuw) en heeft ondermeer aangetoond dat dermatoglyfen naast genetische en medische informatie ook bepaalde psychologische kenmerken laten zien.

De wetenschappelijke studie ervan begon met een publicatie in 1823 door Johannes Evangelista Purkinje, een Tsjechisch anatoom, fysioloog en bioloog

Vastgesteld is dat de dermatoglyfen en de patronen die ze vormen, zowel op de palm als op de vingers, fundamentele kenmerken van ons bewustzijn en ons karakter zichtbaar maken. Dit kunnen geërfde eigenschappen zijn, zoals vaardigheden, talenten of bepaalde vermogens maar ook karaktertrekken en psychologische predisposities (voorbestemming).

Het is opmerkelijk dat er bij baby’s al in de twaalfde week van de zwangerschap dermatoglyfen en huidpatronen worden gevormd. Er ontstaan dan tekentjes op de binnenste laag van de opperhuid die later richeltjes worden. Wanneer het handschepje na 16 weken ongeveer 11 mm lang is (en duim en vingers nog even lang zijn en nog één geheel vormen) ontstaan de vingerpatronen (vingerafdrukken). Pas als de duim en de vingers van elkaar loskomen, ontstaan de palmpatronen en de handlijnen. Na 5 maanden zijn de vingerpatronen volledig gevormd. Deze patronen veranderen nooit meer terwijl de lijnen in de handpalm wel kunnen veranderen.

In de huid van de handpalm en van de vingertoppen liggen zenuwuiteinden die dermale papillen worden genoemd.

Dit zijn tastlichaampjes die verbonden zijn met de in de huid liggende dermatoglyfen.

Dermatoglyfen maken zichtbaar hoe gevoelig en kwetsbaar je bent.

De groepjes dermatoglyfen, die al of niet patronen vormen, lopen min of meer evenwijdig aan elkaar en kunnen een fijne of grove structuur hebben.

 

  • Zeer fijne dermatoglyfen duiden op gevoel voor schoonheid, innerlijke beschaving, creativiteit, fijngevoeligheid en ook op een romantische instelling. Deze mensen zijn zich zeer bewust van hun eigen verlangens als ook van die van anderen. Hun pijngrens is, zowel fysiek als geestelijk, laag en daarom ze zijn heel kwetsbaar.

 

Hoe fijner de dermatoglyfen zijn hoe verfijnder en gevoeliger je bent.

 

  • Zeer brede dermatoglyfen wijzen op een buitengewoon actieve, fysiek georiënteerde mensen, die doorgaans, zowel fysiek als emotioneel, een hoge pijngrens hebben. Omdat ze minder gevoelig voor pijn zijn zullen ze vermoedelijk ook minder besef hebben voor de pijn die anderen kunnen hebben, waardoor ze soms wat ongevoelig over kunnen komen.

 

  • In het algemeen zijn de dermatoglyfen bij mannen grover dan bij vrouwen.

 

Bron:  boek Universele Handleeskunde